II Tischnerowskie Dni Skupienia w Łopusznej z powodu pandemii koronawirusa nie odbyły się w pierwotnie zaplanowanym terminie (marzec 2020), a dopiero w dniach 25-27 czerwca 2021r. W ubiegłym roku przypadała 20.rocznica śmierci Józefa Tischnera, zaś w tym – 90.rocznica jego urodzin. Spotkania modlitewne i wykłady oscylowały wokół tematu „Człowiek i jego nadzieja”. Głównym wykładowcą był ks. prof. Alfred Wierzbicki z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Do pełnego przeżywania Dni Skupienia przygotował nas w piątkowe popołudnie o. Michał Dragan, benedyktyn. Skupił się przede wszystkim na kwestii pojednania najpierw z sobą samym, potem z drugim człowiekiem, i dopiero z Bogiem. Padły też słowa o sumieniu, jako szczególnym rodzaju wrażliwości. Podczas koncelebrowanej mszy św. ks. dr Przemysław Bukowski zwracał uwagę na to jak przeżywać jej poszczególne części. Były to swego rodzaju komentarze do słów i gestów wykonywanych przez kapłanów podczas mszy świętej. Po mszy świętej ks. prof. Alfreda Wierzbicki przytoczył treść ośmiu błogosławieństw. Pierwsze z nich – „błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie” było kanwą jego rozważań, które podsumował wierszem Julii Hartwig „Buty chrześcijanina”.
Nadzieja jest wszystkim, kiedy po ludzku nie mamy nic. Te słowa ks. Tischnera wspaniale korespondują z działalnością Mariny Hulii, która jak mówi sama o sobie, jest uzależniona od pomagania. Zaczęła od akcji pomocowej dla uchodźców z Czeczenii koczujących na dworcu kolejowym w Brześciu. Do Łopusznej przyjechała z nią jedna z kobiet czeczeńskich, Madina, ofiara dwóch wojen i przemocy domowej. Obecnie z trójką dzieci mieszka w Polsce, zajmuje się gotowaniem i pieczeniem pomagając w ten sposób swoim rodakom oczekującym w Polsce na status uchodźcy. Mieliśmy okazję spróbować upieczonego przez nią czeczeńskiego miodownika. Marina opowiedziała o swojej działalności, pokazała zdjęcia i filmiki związane z kwestią uchodźców w Polsce.
W sobotni poranek ks. Przemek Bukowski zadał pytanie „Gdzie w kościele szukać nadziei”. Według niego najważniejszą nadzieją w kościele jest ewangelia. Natomiast o nadziei radykalnej, postawie w obecnych czasach nieodzownej, mówił redaktor Wojtek Bonowicz, powołując się na słowa papieża Franciszka: „Pokora i delikatność nie są cnotami ludzi słabych lecz mocnych, którzy nie potrzebują źle traktować innych, aby czuć się ważnymi”.
„Ten, kto nie ma nadziei, temu ziemia pod nogami staje się grobem”. Od tego cytatu rozpoczął swój wykład Tomasz Ponikło. Mówił o nadziei na miarę próby, o powiernictwie, o nadziei, która pozwala ocalić samego siebie i widzieć dobro pomimo zła. Siostra Anna Bałchan pracuje z ofiarami przemocy domowej, z dziećmi ulicy, zajmuje się problemem handlu ludźmi. Jest przekonana, że u Boga nie ma ludzi na marginesie. Każdy jest po coś w tym zwariowanym świecie. Siostra Anna zaraża swoją energią i pomysłowością, jest wulkanem pozytywnych emocji mimo, że na co dzień spotyka się ze złem i krzywdą ludzką. Przed wieczorną mszą świętą redaktor Jarosław Makowski zastanawiał się nad miejscem kościoła w Polsce dzisiaj. Niewątpliwie jest w kryzysie, jest kuszony władzą, której nie potrafi odrzucić. Staje się kościołem z zamkniętymi drzwiami. Nadzieja w decyzjach papieża Franciszka. Sobotnia konferencja po mszy świętej poświęcona była wolności. Ks. Wierzbicki zwrócił uwagę, że wolność to możliwość wyboru i możliwość działania. To również umiejętność mówienia „nie”. Dzień zakończył się spotkaniem z góralskim zespołem Nasa Rodzinka, a Stasia Trebunia-Staszel opowiedziała o pracy nad przekładem „Małego Księcia” na gwarę góralską.
Tischnerowskie Dni Skupienia zakończyły się w niedzielę modlitwą na cmentarzu przy grobie ks. prof. Józefa Tischnera i mszą świętą w jego intencji w kościele parafialnym. W homilii ks. Wierzbicki rozważał kwestię szeroko pojętej sprawiedliwości. Po południu w gminnym Ośrodku Kultury w Łopusznej uczestniczyliśmy w otwarciu wystawy „Józef Tischner, dziewięć portretów na dziewięćdziesięciolecie urodzin”, których autorem jest Dominika, licealistka z Chojnic. Opowiedziała o swojej pasji, o inspiracjach plastycznych, o okolicznościach, w jakich powstały portrety. Debatę młodych „W poszukiwaniu Tischnera” poprowadził redaktor Makowski. Wzięli w niej udział Magda, Weronika i Szymek. Okazało się, że filozofia księdza Tischnera zajmuje ważne miejsce w ich życiu. Jego poglądy są dla nich atrakcyjne i aktualne. Chętnie sięgają do jego książek. Cykl spotkań podczas Dni Skupienia można podsumować słowami ks. prof. Józefa Tischnera: „Czym jest nadzieja? Skąd pochodzi i dokąd zmierza? Wiemy, że nadzieja umiera ostatnia, to znaczy, że kiedy to wszystko, co w naszych oczach trwałe i ważne utraciło sens – ona jedna nie. Jest żywa i zaczyna w nas kiełkować, a z czasem rozkwitać (…) Źródłem nadziei jest Najwyższe Dobro, a ona sama jest struną, na której gra Bóg”.
Maria Żurek
