Dzisiaj mija kolejna rocznica urodzin Józefa Tischnera. Zastanawiałem się za co poważam księdza profesora? No, był mądry, to nie podlega dyskusji, miał doktorat z filozofii, był dziekanem Wydziału Filozofii PAT, miał też rzadką umiejętność odróżniania dobra od zła. Był świetnym pedagogiem, czego mu bardzo zazdroszczę, lgnęła do niego młodzież akademicka i… małe dzieci z przedszkola, to on stworzył misia Bartka i niedzielne „jedynki”, to dla Niego ludzie przychodzili do kościoła św. Anny i św. Marka w Krakowie. Nie zawsze się z nim zgadzam i za to też go cenię.

Myślę jednak, że Józef Tischner był przede wszystkim facetem z krwi i kości, takim o którym się mówi, że ma… no właśnie. Ta jego autentyczność wpisuje się w krajobraz sylwetki „księdza Jegomości”. Jego postrzeganie Boga było na wprost, a kazania czytelne i trafiały w sedno. „…Trudność rozumienia nie polega na tym, że wiara jest złożona, a my prości, ale na tym, że my powikłani a wiara prosta…” mawiał ksiądz profesor, w tym jednym zdaniu zawiera się cała istota naszego chrześcijańskiego życia.

W dniu urodzin życzymy Ci księże filozofie przyszłości pełnej naśladowców – szczerych, prostych i niepowikłanych, którzy czerpiąc z Twej nauki będą wierni prawdzie, wszak „…ten przetrwa, kto wybrał świadczenie prawdom oczywistym. Kto wybrał chwilową iluzję, by na niej zarobić, ten przeminie wraz z iluzją…„.

p.o. humanisty – Piotr Kak

Życzy Zarząd Stowarzyszenia Drogami Tischnera
oraz redaktor strony internetowej – Piotr.

…Aniołowie, aniołowie biali,
O! poświećcie blaskiem skrzydeł swoich,
by do Pana trafił ten zgubiony
i ten, co się oczu podnieść boi,
i ten, który bez nadziei czeka,
i ten rycerz w rozszarpanej zbroi
by jak człowiek szedł do Boga-Człowieka,
aniołowie, aniołowie biali…
(K.K. Baczyński „Kolęda” – fragmenty)

…My ludzie skromni, ludzie prości,
Żadni nadludzie ni olbrzymy,
Boga o inną moc prosimy,
O inną drogę do wielkości:

Ziemi, gdy z martwych się obudzi
I brzask wolności ją ozłoci,
Daj rządy mądrych, dobrych ludzi,
Mocnych w mądrości i dobroci.

Puszącym się, nadymającym
Strąć z głowy ich koronę głupią,
A warczącemu wielkorządcy
Na biurku postaw czaszkę trupią.

Piorunem ruń, gdy w imię sławy
Pyszałek chwyci broń do ręki,
Nie dopuść, żeby miecz nieprawy
Miał za rękojeść krzyż Twej męki.

Lecz nade wszystko – słowom naszym,
Zmienionym chytrze przez krętaczy,
Jedyność przywróć i prawdziwość:
Niech prawo zawsze prawo znaczy,
A sprawiedliwość – sprawiedliwość…

Serdecznych Świąt otulonych śniegiem i ciepłem rodzinnym oraz wiele szczęścia w Nowym Roku, życzy zarząd Stowarzyszenia Drogami Tischnera,

oraz redakcja strony.

Panie Kazimierzu, Błogosławieństwa Bożego, stu lat życia w zdrowiu, otoczony przyjaciółmi i wieloma chwilami, które dają człowiekowi wiarę, że to co robi jest innym potrzebne.

Oby nigdy nie opuszczał Pana dobry nastrój, a każdy dzień przynosił radość i zadowolenie.